CHP, tıp alanında bazı düzenlemeler içeren 5614 Sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun'un bazı maddelerinin iptali ve yürürlüğünün durdurulması istemiyle dava açmıştı.
Yüksek Mahkemenin kararında, kanunun iptali istenilen 1. maddesiyle, 3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel Kanununa eklenen kuralla, ''Devlet hizmeti yükümlülüğünü yapmakta olan personelin, bulundukları ilde sözleşmeli aile hekimi olarak çalışabilecekleri, ihtiyaç halinde aile hekimliği uygulamaları için görevlendirilebilecekleri, bu personelin aile hekimliğinde geçen sürelerinin devlet hizmeti yükümlülüğünden sayılacağı, aile hekimliği uygulamasına geçilen yerlerde bu uygulamadan kaynaklanan nedenlerle birinci basamak sağlık kuruluşlarında görev yapan devlet hizmeti yükümlüsü personelin il içinde görev yerinin değiştirilebileceğinin'' öngörüldüğü belirtildi.
Anayasanın 2. maddesinde, Türkiye Cumhuriyetinin bir hukuk devleti olduğunun belirtildiği kaydedilen kararda, hukuk devletinin de eylem ve işlemlerinin hukuka uygun olması, insan haklarına dayanması, bu hak ve özgürlükleri koruyup güçlendirmesi, her alanda adil bir hukuk düzeni kurup bunu geliştirerek sürdürmesi, Anayasa'ya aykırı durum ve tutumlardan kaçınması, hukukun üstün kurallarıyla kendini bağlı sayması ve yargı denetimine açık olması gerektiği vurgulandı.
İptali istenilen kuralın, 5371 sayılı yasada öngörülen devlet hizmeti yükümlülüğünün yapıldığı sürede geçerli olduğuna işaret edilen kararda, 5258 sayılı Aile Hekimliği Pilot Uygulaması Hakkında Kanun'un 2. maddesinde aile hekiminin, ''kişiye yönelik koruyucu sağlık hizmetleri ile birinci basamak teşhis, tedavi ve rehabilite edici sağlık hizmetlerini yaş, cinsiyet ve hastalık ayrımı yapmaksızın her kişiye kapsamlı ve devamlı olarak belli bir mekanda vermekle yükümlü, gerektiği ölçüde gezici sağlık hizmeti veren ve tam gün esasına göre çalışan aile hekimliği uzmanı veya Sağlık Bakanlığının öngördüğü eğitimleri alan uzman tabip veya tabiptir'' şeklinde tanımlandığı belirtildi.
5258 sayılı yasaya göre, aile hekimleri tarafından sunulacak hizmetlerin, kişiye yönelik koruyucu sağlık hizmetleri ile birinci basamak tanı koyucu, tedavi ve rehabilite edici sağlık hizmetleri olduğu ifade edilen kararda, aile hekimi olabilmek için de aile hekimliği uzmanı veya Sağlık Bakanlığının öngördüğü eğitimleri alan uzman tabip veya tabip olmak gerektiği kaydedildi.
Kararda, 5258 sayılı yasanın 3. maddesinin birinci fıkrasındaki, ''Sağlık Bakanlığı, Bakanlık veya diğer kamu kurum veya kuruluşları personeli olan uzman tabip, tabip ve aile sağlığı elemanı olarak çalıştırılacak sağlık personelini, kendilerinin talebi ve kurumlarının veya Bakanlığın muvafakati üzerine, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ile diğer kanunların sözleşmeli personel çalıştırılması hakkındaki hükümlerine bağlı olmaksızın, sözleşmeli olarak çalıştırmaya veya bu nitelikteki Bakanlık personelini aile hekimliği uygulamaları için görevlendirmeye yetkilidir'' hükmü gereğince sözleşmeli olarak çalışmak için personelin talebi ile kurum veya Bakanlığın muvafakati gerekli olduğundan, uzmanlık alanı aile hekimliği olmayan hekimlerden, aile hekimliği konusunda hizmet almak zorunda kalınmasının söz konusu olmayacağı vurgulandı.
Güncelleme Tarihi: 06 Nisan 2011, 00:00
