Milli Eğitim Bakanı Sayın Ziya Selçuk, 2018 yılı itibarıyla göreve geldiği günden bu yana üç önemli sorunu gündeme getirdi. İlk iki konu çözülürken sorunlardan biri kısmen çözdü diyebiliriz.
Bunlardan biri öğretmenleri töhmet altında tutan ALO 147 hattıydı. Bakan Selçuk’un ilk icraatı bu oldu ve oldukça yerinde bir işlem tesis edildi. İkinci icraatı ise öğretmenlerin performans değerlendirme uygulamasını kaldırmak oldu.
Diğer bir sorun ise 20 bin yeni öğretmen alımı! İşte tam de kısmen çözülen sorun budur. 2017 KPSS adayları için sadece 20 bin öğretmen ataması gerçekleştirildi ve tarihinin en az öğretmen alımı denebilir.
2018 Şubat ataması Ekim ayı geldi tamamlanamadı! Üstelik güvenlik soruşturmaları tamamlanmadığı için 2018-2019 eğitim öğretim yılının üçüncü haftası başlamasına rağmen bazı öğretmenlerimizin göreve başlamaları henüz gerçekleştirilemedi.
17 Eylül’de okullar açıldı, 1 Ekim oldu göreve başlama tamamlanamadı.
2018-2019 eğitim-öğretim yılı da taşeron öğretmen alımları ile başladı! 117 bin öğretmen açığı var ama sözleşmeli sadece 20 bin öğretmen alımı yapılıyor. Eğitimden tasarruf edilemez söylemi hep dillerde ama icraata bir türlü geçilemiyor. Eğitime ayrılan pay bütçede hep en çok ama nedense öğretmen atamalarına gelince bu bütçeden pay yok.
Ücretli öğretmenlik branşları da cabası! MEB’in 117 bin öğretmen açığı var ve bu ihtiyaç geçici çözümlerle (adına çözüm demek imkansız!) geçiştiriliyor. Taşeron sistemde ücretli öğretmen alımları yapılmaya devam ediliyor! Ücretli öğretmenlik branşlarına da bakılacak olursa zaten eğitimden ne kadar uzak oldukları görülebilir.
Çözüm çok basit! MEB, işi ciddiye aldığını göstermesini ve 15 Ekim’de açıklanacak yol haritasında sözleşmeli öğretmenlik ile ücretli öğretmenlik uygulamalarının tamamen kaldırıldığı müjdesini vermesi beklenmektedir. Mülakatsız 40 bin atama bile MEB için yetersiz iken, öğretmen alımlarından tasarruf edilmesi kabul edilebilir mi?
